Domburg aan de Suriname rivier

Domburg aan de Suriname rivier

We liggen aan een van de tien meerboeien, een endje varen van de aanlegsteiger. Piet Heijn heeft terwijl ik naar Paramaribo ben om in te klaren, het rubberbootje opgeblazen, het motortje er aangehangen. Bij het instappen trapte hij min of meer door de bodem. Wat bleek de lijm van de bodem heeft losgelaten. De warmte?? Gaby de beheerder van de faciliteiten hier, de meerboeien, het cafeetje en de faciliteiten hier zei dat mijn bootje al het derde was in drie weken, waar dit gebeurde. Het probleem is dat je in Suriname geen twee componenten pvc lijm kunt kopen. Komt dus op de boodschappen lijst van Saskia. En er staat al zo veel op die lijst. Er moet al een extra koffer mee met spullen.

De Suriname rivier is een snel stromende bruine rivier met zoet en zeer zanderig water. Je kan er dus niet in zwemmen, bovendien kan ik de watermaker niet gebruiken vanwege het zand. Moet dus water halen aan de wal, een heel gedoe. Gelukkig heb ik tijdelijk een bootje kunnen lenen, want zonder ben je “opgesloten” aan boord en afhankelijk van een vriendelijke medezeiler die je mee naar de wal neemt, onnodig te zeggen dat dat reuze onhandig is. 

Ik heb een papieren kaart van de Suriname rivier, die niet al te veel gegevens verstrekt. Gecombineerd met navionics op mijn ipad en mijn boord computer met open cpn, kom je er wel.

In Gambia had ik ook een papieren kaart van de rivier. Erg vermakelijk was de volgende tekst uit de pilot van the river Gambia: ”The river is covered  by Admiralty chart no.608 en 609, (beide kaarten had ik aan boord). The latter is somewhat out of date as the section above Kuntaur has not been surveyed since 1826. However the main part of the river was surveyed in 1941, with some sections checked in 1962 and is reliable for navigational purposes as far as Georgetown.”

En wij in Nederland krijgen wekelijks de BaZ per mail binnen. De Berichten aan Zeevarenden met alle veranderingen op zee en binnenwater, dus als je het netjes bijhoudt zijn je kaarten altijd up to date, hoewel er natuurlijk altijd beweging zit in de zee en de bodem van de zee. Mijn kaarten van de Gambia rivier heb ik overigens aan Kunta gegeven. Hoewel hij bij de marine werkt, hebben ze amper kaarten. Hij was er erg blij mee.

In Domburg liggen we met wat oude bekenden, mensen die ik ben tegen gekomen onderweg. Het is gezellig. Iedereen met zijn verhalen en ongemakken. Ook wordt er gefilosofeerd wat nu het beste broodbakrecept is, en vooral wat dan het minste tijd kost. Ik heb een recept van Klaas van der Vloed, dat prima brood geeft. Het voorbereiden kost niet al te veel tijd, maar het moet 2x rijzen en dat kost tijd. Daarna moet het gebakken in de wonderpan. Het fornuis is net te klein of de pan te groot, zodat je iedere 5 minuten de pan een stukje moet draaien en dat 7x is inmiddels mijn ervaring. Ik turf de 5 minuten want anders ben ik onherroepelijk de tel kwijt. Het brood is heerlijk en heeft door de pan de vorm van een tulband. Ik heb vandaag 2 broden gebakken een voor de mensen van wie ik het bijbotje heb geleend en eentje voor mezelf. Het is wel een warme klus, het regent nogal veel en vaak met veel wind, dan moeten bijna alle luiken en raampjes dicht. Gevolg de temperatuur stijgt nog een paar graden tot meestal 33/34 graden. Het is bijna niet uit te houden. 

Piet Heijn en .Lotte in het zwembad(je) met op de achtergrond ons cafe.

De kolk is de stroom.

Kleine regentijd, toch wel veel regen met prachtige regenboog

Brood in de wonderpan

Ventilator bij het kombuis

In de verte de Wijdenboschbrug bij Paramaribo

In de verre verte Morning Glory

Sorry krijg de foto's niet op de juiste plaats.

Ik had in Nederland al flink geinvesteerd in ventilatoren. Ik heb er nu 5 hangen. Het zijn ventilatoren die werken op 12 volt en heel weinig stroom gebruiken. Ze hebben 3 snelheden en op de hoogste snelheid gebruikt hij slechts 0,25 ampere. Omgekeerd evenredig aan het stroomgebruik is de prijs, maar dan heb je wel wat, nl veel frisse lucht. Ik heb er eentje hangen bij het kombuis, die omgedraaid kan worden en dan de slaper bedient. Een bij de kaartentafel, die ook gedraaid wordt naar de slaper aan stuurboord. Dan hangen er bij mijn kooi zelfs 2, een aan het hoofdend en eentje aan mijn voeteneind en nog eentje bij de kooi stuurboord achter. Ik heb ze zo aangesloten, dat ik ze makkelijk kan verplaatsen, dus ik heb er nu ook eentje verplaatst en gemonteerd in het “boudoir” van Saskia!! Na ruim 3 maanden, komt ze morgen aan voor ruim 3 weken. Ik verheug me zeer en dat zelfde is het geval aan de Amsterdamse kant. Maar oh wat wordt het een overgang van temperatuur en van cultuur. Ik ben inmiddels zeker ook na Afrika het nodige gewend, maar zo uit de Rubensstraat naar de rivier in Suriname!!??

We blijven eerst aan boord en gaan de buurt verkennen en Paramaribo natuurlijk, dat is hier zo’n 45 minuten rijden vandaan. Oudjaar vieren we hoogst waarschijnlijk in Paramaribo. Daar is vuurwerk ’s middags om 12.00 uur. Er ligt als ik het goed begrepen heb een lint van heel veel duizendklappers aan mekaar en wordt op een plaats aangestoken en giert dan knallend door de stad. Het zal mij benieuwen. Om middernacht is er dan siervuurwerk. Ik heb een auto gehuurd, maar weer nog niet hoe we dat gaan doen, het schijnt een gekkenhuis te zijn in Paramaribo. Om ’s nachts terug te rijden?? Ik weet het niet, het laatste stuk weg naar Domburg is op z’n zachts gezegd nogal lastig met enorm veel kuilen en dan bedoel ik echt grote kuilen, weinig verlichting. Hmmm ik weet dat nog niet. Misschien kunnen we beter zien dat we in P overnachten.

Dat heb ik inmiddels  ook al een keertje gedaan. Vrienden Thil Hoogstraaten en Rein Zeeman zijn bij een vriendin in Curacao, toen zij hoorden van Sas dat ik inmiddels in Suriname was aangekomen zijn ze in een vliegtuig gesprongen om mij hier te begroeten. Echt ontzettend dierbaar. Ze kwamen naar Domburg en nodigde mij uit om mee te gaan op een rondrit door de omgeving om dan ’s avonds met Piet Heijn en vrouw uit eten te gaan. Piet Heijn en Rein kennen mekaar ook van de Hestiajaren. Daar was aan verbonden, dat ik bij hen in hotel Torarica bleef logeren. Wat een feest. Lag in na een zeer gezellige dag en avond met heerlijk eten in het restaurant dat is gevestigd in Fort Zeelandia , in eens in een bed en had ik een badkamer met een douche. Heerlijke verwennerij van Rein en Thil. Ik heb wel direct de airco uitgezet, dat ging me te ver,, te koud.

Weer terug aan boord moest ik verder met de onvermijdelijke klussen aan boord. De hoogste prioriteit heeft natuurlijk de stuurkabel. Kon ik die in Paramaribo kopen en zo ja hebben ze ook de terminals en de pers om ze vast te zetten. Nee dat is hier niet te koop. Dus gebeld met Jaco Cossee van Modus Marine in Lelystad. Hij kent mij, mijn schip en zeker ook mijn roer. Hij vernieuwde een paar jaar geleden het roerlager. Ja hoogst waarschijnlijk kon hij het maken voor de Kerst. Natuurlijk had hij de maten nodig van de kabel, de lengte, de diameter. De lengte van de terminals, de dikte van het schroefdraad en zo meer. Dit moest allemaal voor de 24^ste geregeld worden, want daarna zit Nederland natuurlijk onder de Kerstboom. Ik geloof dat de 24^ste ’s avonds bij Saskia werd gebeld en dat de kabels, ik heb maar direct een dubbele set besteld, werden afgegeven. Oh wat ben ik blij. Saskia wat minder denk ik, want zij moet zoveel extra dingen meenemen. De gereviseerde motor van de stuurautomaat, de oude roerstandaangever, die niet kapot bleek te zijn, maar wel vervangen in Lanzarote, nieuwe batterijen voor de windmeter en zo meer. De twee ventilatoren, 6 spanbanden, en 2 rollen ducttape zijn al meegenomen door de vrouwen van Piet Heijn en Klaas. De twee componenten lijm om te proberen de bodem weer in de rubberboot te lijmen mogen van de KLM niet mee, zie ik net in een bericht van Sas. Dat is verdomd vervelend, want dat is hier niet te koop, net zo min als eventueel een nieuwe rubberboot. Dus hoe dat nu weer moet? Wat een onzin trouwens, als het in je koffer zit ontploft het echt niet, al is het brandbaar. Mocht het vliegtuig in de fik staan, dan zal die halve liter lijm de zaak niet verergeren lijkt me. Enfin.

Verder was de warmwaterslang (weer) van de boiler gesprongen. Gevolg water in het schip. Nu is dat niet zo erg, maar aangezien ik de watermaker niet kan gebruiken was het wel zonde van het water. Ik wil er nu maar eens een nieuwe slang erop zetten, dat had natuurlijk weer veel voeten in de aarde. Het paste allemaal net niet. Dus de boor gepakt bij gebrek aan een schrobzaag of mijn Fein multitool, die ik thuis heb gelaten, je kan niet alles meenemen en het gat groter gemaakt waar de slang doorheen moet. Veel gevloek en gedoe, het water gutste langs mijn lijf, maar het is tenslotte gelukt, mede door de föhn van Sas, waar ik de slang mee warm heb gemaakt.

Het is nu wel tijd voor een douche. Aan de wal bij ons cafeetje “River Breeze” zijn douches en wc’s. Er is een zwembadje en gezelligheid. Er komen zeilers, maar ook lokalen mensen. Er zijn hier vrij veel Nederlanders. Zo zijn er twee broers uit Harlingen die hier met 5 viskotters vissen. Ze exporteren de vis naar Europa. Ze hebben meen ik zo’n 140 man in dienst. Ook is er een echtpaar uit Nederland, die hier 7 jaar geleden met hun schip aan kwam varen en het hier zo leuk vonden, dat ze een huis hebben gebouwd en hier zijn gebleven. Hun schip, een Koopmans 40 ligt te koop voor een mooie prijs. Iemand interesse? Van deze mensen heb ik hun bijbootje geleend. Maar ook Surinamers komen hier langs voor een biertje of de lunch. Op eerste Kerstdag hebben we met bijna alle zeilers hier gegeten. Erg gezellig en ook wel grappig in de warmte. Er hangt een Kerstboom aan het plafond, anders waait hij steeds om. Ook staat via internet af en toe de top 2000 aan.

Dan moest het schip van de “oceaan zeilstand” verbouwd naar de ruststand, dus weg met de reddingsvesten, lifelines en andere zeilspullen. Het vooronder is tijdens de oversteek bergplaats voor “zachte spullen”, die spullen moeten weg, want het vooronder is Sas haar plekje. Matrassen uit het plastic en meer van dat soort werk. Het was een warme klus, maar goed dat is eigenlijk alles wat je hier doet. Flink opgeruimd en schoongemaakt, ik ben er klaar voor Sas. Morgen kom je. Ik kijk er zeer naar uit.

Tot de volgende keer.